Pisałem dziś w poprzedniej notce, że Niemcy wraz z Francją dążą do wspólnego , europejskiego rządu. Byłem też ciekaw komunikatu po dzisiejszym spotkaniu w Paryżu Sarkozy'ego z Angelą Merkel.
No i doczekaliśmy się zgoła sensacyjnej informacji. Oczywiście sprawa jest ewidentnie skomplikowana, bo wymaga zmian w Traktacie Europejskim, ale już sama forma komunikatu i jego treść świadczą o najwyższym stopniu determinacji tak Niemiec, jak i Francji w obronie eurowaluty.
Zaskoczyła może rezygnacja obu przywódców z eurooblogacji, ale reszta ustaleń jest wprost zapierająca dech w piersiach.
Po raz pierwszy w historii Unii Europejskiej wyrażono wprost żądanie utworzenia europejskiego rządu.
Niemcy i Francja uzgodniły plan ratowania Europy przed kryzysem. Sprowadza się on do jednego pomysłu - ustanowienia wspólnego rządu gospodarczego, który przejmie kompetencje państw członkowskich.
Na czele tego rządu miałby stanąć przewodniczący Rady Europejskiej Herman Van Rompuy. Taki rząd składałby się z głów państw i szefów rządów wszystkich 17 krajów eurolandu. Obradowałby dwa razy do roku, lub częściej, gdyby było to potrzebne ( sic !).
Sarkozy podkreślił też, że wszystkie kraje strefy euro do lata 2012 r. powinny zapisać w swych konstytucjach górną granicę zadłużenia. Dla strefy euro Paryż i Berlin zaproponowały też wspólny podatek od transakcji finansowych. Merkel powiedziała, że celem jest umocnienie euro "jako naszej wspólnej waluty".
Ciekawych czasów dożyliśmy. Wychodzi na to, że potrzebny był kryzys, aby spacyfikować resztę Europy.
Polska nie jest w strefie euro. To w naszym interesie, tak samo jak m. in. Brytyjczyków, Bułgarów i Czechów jest zdynstansowanie się od tej szaleńczej propozycji.
Teraz przed nami już tylko jedno zadanie: odsunięcie od władzy toksycznych rządów Platformy Obywatelskiej, gotowej na wszystko w temacie udziału w Eurolandzie.
Dzisiejsze spotkanie w Paryżu dostarcza koronnych argumentów prawicowej opozycji.
Myślę, żę dzisiejszy dzień, jest dniem tak samo ważnym dla Europy, jak zakończenie drugiej wojny światowej, czy też utworzenie Unii Europejskiej, tej Unii Schumanowskiej, bo potem już było tylko gorzej.
