Osiemnastego stycznia tego roku zmarł Glenn Frey. Wiadomość o jego śmierci przemknęła przez media w sposób praktycznie niezauważalny. Frey zmarł w nowojorskim szpitalu na skutek komplikacji po operacji, której poddał się w listopadzie 2015.
Dla ludzi nie interesujących się w sposób szczególny muzyką rozrywkową, jego nazwisko nie mówi zbyt wiele, a może nawet i nic. Z drugiej zaś strony trudno wyobrazić sobie kogoś, kto nie zetknął się z utworem grupy The Eagels Hotel California.
Grupę The Eagles założyli w roku 1971 bardziej znany Don Henley oraz właśnie Glenn Frey. Obaj dotrwali z grupą aż do jej rozwiązania w roku 1981. Muzycy spotkali się pod nazwą The Eagles jeszcze kilkakrotnie – wydając nawet płyty – ale był to już tylko etap „sentymentalny”. Ostatecznie zespół przestał definitywnie istnieć w roku bieżącym po śmierci Freya, co po wręczeniu tegorocznych nagród Grammy oświadczył Don Henley.
Henley i Frey poznali się w roku 1970, kiedy to zostali zatrudnieni jako frontmani w zespole towarzyszącym piosenkarce country – Lindzie Ronstadt. Obaj muzycy nie byli anonimowi na amerykańskim rynku muzycznym. Nic więc dziwnego, że postanowili założyć własną grupę muzyczną zanim współpraca z Ronstadt rozpoczęła się na dobre. Do ich zespołu dołączyli także Bernie Leadon – także związany z Ronstadt - oraz Randy Meisner związany z Ricky Nelsonem.
Firma Asylum związana z Davidem Geffenem wykupiła kontrakt Henleya i Freya z Amos Records i podpisała nową umowę ze wspomnianą czwórką. Nazwa zespołu powstała – jak głosi wieść nieoficjalna- od tego jak Frey zobaczył orła podczas wycieczki na pustynię Mojave.
Grupa składała się w zasadzie z multiinstrumentalistów obdarzonych nieprzeciętnym vocalem. Te dwie cech miały charakteryzować zespół od początku jego powstania, aż do końca jego istnienia. Obowiązek kompozytorów przejęli na siebie Frey i Henley. Na pierwszej płycie – zatytułowanej po prostu Eaglesobaj skomponowali większość utworów. Płyta – nagrana w 1972 roku w Anglii - odniosła sukces. Utwory Take is easy, Peaceful Easy Feeling i Witchy Woman znalazły się na czołówkach list przebojów.
Drugi album nosił nazwę Desperado i powtórzył sukces pierwszego. Dało się jednak zauważyć, że ton zespołowi zaczęli nadawać jego dwaj liderzy, co nie za bardzo odpowiadało Leadonowi i Meisnerowi i było sprzeczne z założeniami, które powzięto zakładając zespół.
Kolejny album On the Border zaznaczył się bardziej agresywną muzyką, która z dotychczasowego country rocka przesunęła w się w kierunku brzmienia hard. Niektórzy twierdzą, że to przesuniecie w stronę hard rocka, ale byłbym w tej opinii ostrożny. Do grupy dołączył przyjaciel Freya Don Felder, który jako bardzo dobry gitarzysta zaznaczył swoją obecność w utworze Already Gone. Na tej płycie sporo partii solowych wykonał Henley.
Prawdziwym przełomem okazał się rok 1975. Grupa wydała album One of These Nights, który został nominowany do nagrody Grammyw kategorii „album roku”. Tymczasem Leadon był coraz bardziej sfrustrowany kierunkiem, który obrał zespół. Po sprzeczce z Freyem postanowił odejść. Nastąpiło to w roku 1975. W następnym roku The Eagles wydali swój najbardziej znany album Hotel California.
Oprócz Feldera do zespołu dołączył Joe Walsh, znany z występów w hard rockowej grupie James Gang.Walsh wzbudził sporo kontrowersji. Wątpliwości miał sam Henley. Mógł on pchnąć zespół na zupełnie nowe tory, co niekoniecznie wiązało się z sukcesem.
Wbrew obawom Henleya Hotel California stał się największym sukcesem The Eagels w historii zespołu. Płyta zdobyła Grammydla „płyty roku” oraz „najlepszy utwór wokalny na głosy” – New Kid In the Town. Tytułowy utwór przeszedł do historii muzyki rozrywkowej uzyskując czołowe lokaty w wielu kategoriach. Kompozytorem muzyki do Hotel California jest Don Felder. Tekst jest zaś pracą zbiorową Henleya, Meisnera i Freya. Utwór ustąpił pierwszeństwa w nagrodzie Grammy tylko Rumours grupy Fletwood Mac.
W roku 1977 zespół opuścił Meisner. Oficjalnym powodem były kłopoty zdrowotne. Myślę jednak, że Meisner po prostu się wypalił. Jego następcą został Timothy Schmit, z którym Meisner grał swego czasu w grupie Poco i to on go polecił Henleyowi i Freyowi.
Nagranie kolejnego albumu trwało dwa lata. W zamyśle miał to być album „podwójny”. Zespołowi zabrakło jednak pomysłów i ostatecznie w 1979 roku ukazała się płyta The Long Run, która zawierała 10 utworów. Płyta rozczarowała. Po prostu nie dorównała poziomem poprzedniej. Pomimo tego odniosła sukces komercyjny.
Losy zespołu rozstrzygnęły się prawdopodobnie 31 lipca 1980 roku, kiedy występowali w Long Beach na Florydzie. Przed koncertem do garderoby zespołu weszła żona senatora Demokratów Alana Carlstona, dziękując za poparcie w kampanii męża. Felder odpowiedział „nie ma za co, chyba”. Rozzłościło to Freya i w trakcie koncertu obaj muzycy atakowali się wzajemnie niewybrednymi epitetami.
Wydano jeszcze płytę koncertową Eagles Live, ale Frey opuścił już zespół, który nadal był związany kontraktem z Elektra Records. Frey przy pomocy prawników uwolnił się od kontraktu. Na płycie znalazł się utwór na pięć głosów a capella - Seven Bridges Road - który był ostatnim utworem The Eagles, który osiągnął wysokie 21 miejsce na listach przebojów.
Po rozpadzie toczyła się kariera solowa poszczególnych członków zespołu. Muzycy zeszli się jeszcze dwa razy by nagrać koncertowe albumy zatytułowane Hell Freezes Over oraz Farevell 1 Tour – Live from Melbourne.Oba wydano też na DVD w doskonałej jakości dźwięku.
Skład tych tras był następujący: Frey, Henley, Walsh i Schmit, wraz z Steuart Smith (gitara, mandolina, instrumenty klawiszowe, wokal; zasadniczo przejął rolę Feldera), Michael Thompson (instrumenty klawiszowe, puzon), Will Hollis (instrumenty klawiszowe, wokal), Scott Crago (perkusja), Bill Armstrong (rogi), Al Garth (sax, skrzypce), Christian Mostert (sax) i Greg Smith (saksofon, perkusja).
W dniu 6 lutego 2001 roku, Don Felder został formalnie zwolniony z The Eagles . Złożył dwa pozwy przeciw "Eagles, Ltd.", California Corporation; Don Henley - indywidualną; Glenn Frey indywidualną, dotyczącą bezprawnego rozwiązania stosunku pracy. Zażądał 50 mln $ odszkodowania. W 2002 doszło do ugody na nieujawnioną sumę.
W 2007 roku ukazał się jeszcze podwójny album zatytułowany Long Road Out Of Eden Tour , zawierajacy 20 nowych kompozycji, który był początkiem ostatniej trasy koncertowej zespołu 2008 – 2011, obejmującej aż 161 występów.Ostatni skład grupy: Henley, Frey, Walsh, Schmit. W sumie zespół sprzedał ponad 150 mln płyt, z czego na Hotel California przypadło aż 120 mln egzemplarzy.
Glenn Frey zmarł w wieku 67 lat.
